سیدجلال؛ نه خودش تمام می‌شود و نه جام‌هایش!

دنیای جوانان: کاپیتان کهنه‌کار پرسپولیس بی تردید جایگاهی غیر قابل دسترس در تالار بزرگان فوتبال ایران و به ویژه لیگ برتر برای خود دست و پا کرده است.
به گزارش دنیای جوانان؛ تیم پرسپولیس موفق شد با پیروزی مقابل پیکان در هفته سی‌ام و پایانی لیگ برتر، به مقام قهرمانی بیستمین فصل این رقابت ها برسد. عنوانی که در چهار فصل گذشته هم به تیمی جز پرسپولیس نرسیده بود.
در مسیر رسیدن به این عنوان ارزشمند، ارکان مهمی برای پرسپولیس زحمت کشیدند و این باشگاه با یک هماهنگی کلی توانست خود را در بالاترین سطح فوتبال ایران نگه دارد. همین رویه در نگاه جزئی و فنی به تیم پرسپولیس هم مشهود است؛ جایی که می توان یک توازن مثال زدنی در بین مهره های این تیم در فازهای مختلف و پست های گوناگون مشاهده کرد. اما با این حال، در پرسپولیس نقطه قوت فوق العاده ای هست که شاید بشود آن را به عنوان وجه تمایز اصلی با سایر رقبا مطرح کرد؛ خط دفاعی مستحکم، با بهترین آمار ممکن.
پرسپولیس در طول این سال ها شاید تاکتیک های متنوع و سیستم های مختلفی را امتحان کرده باشد اما چه با برانکو، چه کالدرون و چه یحیی گل محمدی، همیشه خط دفاعی فوق العاده ای داشته و به جز یک فصل، بهترین خط دفاع تمام این فصول را به خود اختصاص داده است. سرخپوشان پایتخت در طی ۵ فصل اخیر و در ۱۵۰ بازی، تنها ۷۴ گل دریافت کرده اند که آماری بی نظیر است. اما در ثبت چنین ارقام رشک برانگیزی که با مربیان و حتی دروازه بان های مختلف به دست آمده اند چه عنصر ثابتی را می توان یافت؟ فقط و فقط یک نفر؛ سید جلال حسینی.
سید جلال یکی از معدود افرادی است که آیندگان، این برهه ۵ ساله سرشار از موفقیت پرسپولیس را با آنها به یاد می آورند. درست بعد از فصلی که پرسپولیسِ تهاجمی برانکو به خاطر تفاضل گل یا به عبارت بهتر، به خاطر خوردن گل های زیاد قهرمانی لیگ را از دست داد، سید جلال به پرسپولیس برگشت و برگ برنده را به پازل کم نقص ایوانکوویچ اضافه کرد.
حسینی بدون شک گزینه ای ایده آل برای الگوبرداری تمام بازیکنان جوان پرسپولیس است. بازیکنی که از حیث قدرت رهبری و هدایت تیم به معنای واقعی کلمه بی رقیب بوده، بیشترین فاصله را با حواشی داشته، در تمرین ها متمرکز کار کرده، بازی به بازی در کنش های دفاعی و همچنین در حمله با زدن گل های سه امتیازی کمک حال تیمش بوده، و البته زندگی سالم و حرفه ای را در دستور کارش قرار داده. نباید فراموش کرد که این دوره طلایی برای سید جلال در سنین جوانی رقم نخورده؛ بلکه او در حد فاصل ۳۴ تا ۳۹ سالگی توانسته رکن اصلی و ثابت پرسپولیس در رسیدن به چنین افتخاراتی باشد.
سید جلال در شامگاه هشتم مرداد ۱۴۰۰ و در حالی که پنج ماهی از تولد ۳۹ سالگی اش می گذشت، برای پنجمین سال متوالی جام قهرمانی لیگ فوتبال ایران را با پرسپولیس بالای سر برد. عنوانی که او قبلا ۴ بار با سپاهان و سایپا کسب کرده بود. به کلکسیون افتخارات سید جلال باید ۴ قهرمانی سوپرجام و یک قهرمانی جام حذفی را که همگی با پرسپولیس به دست آمده اند نیز اضافه کرد. حالا این ستاره کهنه کار اما پرنور فوتبال ایران ۱۴ جام در ویترین افتخارات شخصی اش دارد؛ در کنار انبوهی از تجربه، احترام و لحظات به یاد ماندنی.
در امتداد این رویه حرفه ای که سید جلال در پیش گرفته، به نظر نمی رسد به این زودی ها خبری از خداحافظی باشد. مسلما فوتبال ایران هم دوست ندارد چنین ستاره ای را حتی در ۴۰ سالگی از دست بدهد. باید دید کاپیتان پرسپولیس چه زمانی دست از جام گرفتن برخواهد داشت. هرچند تا همین جا هم بعید است بازیکنی به این راحتی قادر به رسیدن به رکورد قهرمانی های او باشد.