اين روزها نام مسعود كيميايي به شكلي عجيب با حاشيه عجيبن شده است. فيلمساز برجسته و كهنهكار سينماي كشور كه آثار ماندگار زيادي را در تاريخ سينماي كشور ساخته است، حالا مدتي است كه درگير حواشي است و بسياري از اين حواشي اصلا بدون حضور وي ايجاد شده است!
چندروز پيش از جشنواره فجر امسال بود كه با اعلام اسامي داوران جشنواره فيلم فجر، مسعود كيميايي از حضور در جشنواره امسال انصراف داد. درواقع دليل اصلي اين موضوع هم حضور شهاب حسيني در بين داوران اين دوره بود و حواشي مربوط به ۲ سال پيش كه بين اين ۲ چهره سينمايي رخ داده بود و انتقاداتي به انصراف مسعود كيميايي از جشنواره شد. سپس در نشستهاي رسانهاي فيلم خائنكشي، ساخته مسعود كيميايي كه بدون حضور وي در جشنواره به نمايش درآمد، علي اوجي، تهيهكننده فيلم گفت كه مسعود كيميايي به دليل عمل جراحي در اين نشست حضور ندارد و همان زمان مهران مديري كه بازيگر خائنكشي است گفت كه مسعود كيميايي دوست نداشته در جشنواره باشد! همين موضوع بار ديگر پاي كيميايي را به حواشي باز كرد و عدهاي در فضاي مجازي به وي فحاشي كردند و…
سیروس الوند، کارگردان پیشکسوت سینمای ایران كه به نوعي از همدورهايهاي كيميايي هم به شمار ميرود، میگوید بعضیها میگردند به یک آدم معتبر مثل مسعود کیمیایی فحش بدهند و بد و بیراه بگویند تا برای خودشان کسب اعتبار کنند! سیروس الوند، فیلمسازی مسعود کیمیایی در سن بالا را یک نکته باارزش میداند و میگوید: مهم این است که آقای کیمیایی همچنان در این سن و سال دارد فیلم میسازد. این نکته را باید قدر دانست. کسی که فیلم زیاد میسازد فیلمهای بد و متوسطش زیاد میشود نه فیلمهای خوبش. به عنوان مثال فیلمهای آخر هیچکاک اصلا قابل مقایسه با فیلم ارزشمند سرگیجه نیست.
اين کارگردان كهنهكار كه خود فيلمهاي شاخصي را در كارنامه دارد با بیان این نکته که مسعود کیمیایی همیشه یک دسته طرفدار ازلی و ابدی و یک دسته مخالف داشته است اظهار میکند: پریدن و دشمنام دادن به هر کسی برای آدم اعتبار نمیآورد. بعضیها میگردند به یک آدم معتبر مثل مسعود کیمیایی فحش بدهند و بد و بیراه بگویند تا برای خودشان کسب اعتبار کنند. ممکن است همان فیلمها را بنده بسازم و کسی به من چیزی نگوید. اما چون آن فیلم را کیمیایی ساخته میخواهند یقهاش را بگیرند. خیلیها در نفی دیگران خودشان را معرفی میکنند و وقتی دیگران را نفی میکنند، تشخصی برایشان ایجاد میشود. کمتر میبینیم که در اثبات دیگران حرف بزنند. وقتی من کسی را اثبات کنم انگار امتیازها گیر فرد دیگری میآید.
سيروس الوند ضمن یادآوری این نکته که هنوز خودم را مطبوعاتی میدانم میافزاید: متاسفانه بعضی از دوستان مطبوعاتی دنبال این هستند که یک چیزی گیر بیاورند و نفی کنند. حتی اگر به قیمت بدنامی خودشان تمام بشود. آنها طرفدار آن نظریه هستند که بدنامی بهتر از گمنامی است.
او درباره آخرین فیلمی که ساخته است توضیح میدهد: آخرین فیلم من آنجا همان ساعت، است که هنوز موفق به اکرانش نشدهام. امیدوارم این فیلم اکران شود. چون فیلم تا دیده نشود، کارش تمام نشده است. هر جنس فیلمی که میسازی برای تماشاچی است. مردم هیمشه هستند ولی دولتمردان و مسئولان عوض میشوند. یک مسئول به من وام میدهد و به شما وام نمیدهد. ولی مردم با پول بلیتی که میخرند هم به من و هم به شما وام میدهند.
