دنیای جوانان: بدون شك در تمام سال‌هايي كه پيگير سريال‌ها يا فيلم‌هاي سينمايي مختلف بوده‌ايد، با عبارت سانسور نيز برخورد كرده‌ايد… گاهي از سوي اهالي سينما اين موضوع مطرح شده، گاهي از سوي مخاطبان و گاهي هم از سوي مسئولان و بارها نيز شاهد توقيف برخي از آثار به همين دلايل بوده‌ايم و اخيرا نيز موضوع سانسور سريال زخم‌كاري به شدت سروصدا به پا كرده است و حالا اين موضوع بيش از گذشته موردتوجه قرار گرفته چرا كه ۵ صنف سينمايي نيز در اعتراض به اين موضوع بيانيه صادر كرده‌اند كه ساترا نبايد تا اين اندازه سانسورهاي سليقه‌اي از سوي خود اعمال كند. در عين حال هميشه شاهد آن هستيم كه خطوط قرمز در مديوم‌هاي مختلف با يكديگر فرق دارد، مثلا سانسور در تلويزيون بسيار شديد است و در سينما و شبكه خانگي كمي كمتر از تلويزيون است. اين موضوع از سوي هنرمنداني كه در تمام مديوم‌ها فعاليت داشته‌اند، ملموس‌تر است. سام قريبيان بازيگر و فيلمساز محبوب كشور كه تمام مديوم‌هاي هنري را تجربه كرده است معتقد است قانون‌های سانسور با هم فرق دارد و همه اینها بستگی به نظر مدیران دارد.
سام قريبيان كه اين روزها فيلم سينمايي سياه‌باز را هم در اكران دارد پيرامون سانسورهاي مختلف و سليقه‌اي مي‌گويد: در سریال کلبه‌ای در مه، ما اجازه نداشتیم مصرف مواد مخدر را نشان دهیم اما در سریال زخم‌کاری، رسما همین سکانس را نشان داد. اینها همه نشان از قانون‌گذاری‌های سلیقه‌ای است.
سام قریبیان درباره اینکه در شبکه نمایش خانگی به محتوا اهمیت داده نمی‌شود و محتوا را با زدن برچسب سنی ابتدای تیتراژ زیر پایشان می‌گذارند، گفت: زدن برچسب سنی در ایران اساسی ندارد و در خارج از کشور اینطور نیست و بخشنامه‌ای دارند که سریال‌ها بر چه اساسی سن‌گذاری شود. در ایران برای مثال می‌گویند این کار چون خونریزی در آن دیده می‌شود باید بالای ۱۳ سال باشد و از آن طرف یک سریال کمدی می‌سازند و اغلب شوخی‌های جنسی را در آن قرار می‌دهند و اصلا گروه سنی برایش تعیین نمی‌کنند. در اصل سیاستگذاری برای سن در ایران ادابازی است. اصلا محتوا را نگاه نکرده مي‌گویند حالا که فلان کارگردان ساخته احتمالا خون و خونریزی دارد و بگذاریدش بالای ۱۵ سال. از طرفی هم جدیدا این برچسب سنی یکجور تبلیغات شده است و برای مثال وقتی می‌گویند بالای ۱۵ سال ببینند، همه زیر ۱۵ سال‌ها می‌روند و سریال را تماشا می‌کنند! در وهله بعدی ما شورای با صلاحیتی نداریم که تشخیص دهد. در خارج از کشور ژانرهایی وجود دارد که مسائل خط قرمزی ما در آن ژانر قرار دارد و ما چنین ژانری نداریم و این رده‌بندی سنی که برخی سریال‌ها می‌زنند ۱۳ سال و برخی ۱۴ و ۱۵ و ۱۸ اصلا توجیه منطقی ندارد. اساسا این یک سال بین این سن‌ها بر چه اساسی تعیین می‌شود و به عبارتی می‌خواهند ادای خارجی‌ها را دربیاورند!؟
او درباره يكي از فيلم‌هايي كه خودش ساخته است و موضوع سانسور و سن‌گذاري مي‌گويد: درباره فیلم ۳۶۰ درجه که من ساختم زمان تبلیغات، به من گفتند به شرطی به تو اجازه تبلیغات می‌دهیم که در پوسترهای فیلم بنویسید بالای ۱۵ سال باید ببینند. باید این را بدانید که این گروه‌بندی سنی فقط بالای ۱۸ سال است و عدد سنی ۱۸ ملاک اصلی است. در مورد فیلم خودم وارد سالن که می‌شدیم می‌دیدیم که بچه ۹ ساله هم نشسته و دارد فیلم را تماشا می‌کند و در اصل رعایت نمی‌شود.
این بازیگر و كارگبردان همچنین درباره اینکه صداوسیما هم اگر قرار است مسئولیت شبکه نمایش خانگی را برعهده بگیرد نباید مثل وزارت ارشاد به این بی‌بندوباری بیافتد و در محتوای شبکه نمایش خانگی مخاطب تغییری در محتوا ببیند، گفت: من همه اینها را مصداق قدرت‌طلبی می‌دانم و هر کدام از این ارگان‌ها می‌خواهند بگویند من قدرت بیشتری دارم برای اعمال سلیقه و نظرهایشان. برای مثال نظارت وزارت ارشاد با سازمان صداوسیما فرق دارد. ملاک‌های حجاب در تئاتر با سینما و نمایش خانگی کاملا متفاوت است و هر ۳ اینها هم زیر نظر شبکه خانگی هستند. در تلویزیون هم همینطور است و شبکه یک و دو و سه قانون‌هایشان با هم فرق دارد و همه اینها بستگی به نظر مدیران دارد. اگر قانونی وضع شود که بگویند یک تار موی خانم‌ها نباید دیده شود و همه این ارگان‌های ارشاد و صداوسیما رعایت کنند این می‌شود قانون همگانی. اما وقتی می‌گویند خانم‌ها نخوانند یک‌جا می‌خوانند و یک‌جا کنسرت می‌گذارند و یک‌جا نه و حذفش می‌کنند این نمی‌شود قانون! قانونی وجود ندارد و همه چیز سلیقگی است.
سام قريبيان در پايان صحبت‌هايش افزود: آنچه در زخم کاری وجود داشت و به خاطر همان هم حذف و سانسورهایی شد را اگر ۴ سال پیش در متن یک سریال به ارشاد می‌دادیم رد می‌شد. در همین سریال کلبه‌ای در مه اجازه نداشتیم مصرف مواد مخدر را نشان دهیم اما در همین زخم کاری رسما همین سکانس را نشان داد. یا اینکه شاید من دوست داشته باشم سریالی بسازم که وقتی فرد را می‌کشد خونریزی راه بیفتد و به من اجازه ندهند اما به فرد دیگری اجازه دهند که همین را بسازد. بنابراین اینکه چه کسی می‌خواهد کار را کارگردانی کند هم مهم است. به برخی اجازه می‌دهند و به برخی هم نه!
سام قريبيان: سن‌گذاري روي فيلم‌ها و سريال‌ها بيشتر ادابازي است!
درباره نویسنده
مطالب مشابه
