دنیای جوانان: محمد حسينزاده
كماكان بسياري از تهيهكنندگان ميترسند تا فيلمهاي خود را در شرايط كرونايي اكران كنند و با اينكه ارشاد و سازمان سينمايي كمكهاي مالي را به فيلمها براي اكران در اين روزها انجام ميدهند ولي بازهم تهيهكنندگان اين واهمه را دارند كه فيلمهايشان با شكستهاي سنگين روبرو شوند. محمدحسین فرحبخش يكي از تهيهكنندگان پركار و البته پرسروصداي سينماي كشور معتقد است که حمایتهای رانتی دولتی قاتل اصلی تولید در سینمای ایران به شمار میرود و دولت بهجای ورود به تولید باید از اکران فیلمها حمایت کند.
محمدحسین فرحبخش تهیهکننده و کارگردان سینما در گفتگو با دنياي جوانان با اشاره به اینکه فیلم سینمایی تکخال، را به صورت آنلاین اکران دارد، گفت: خوشبختانه این فیلم توانسته است، فروش خوبی داشته باشد. به هر حال در شرایط خاص کرونایی به سر میبریم و چه در حوزه تولید و چه در حوزه اکران باید برنامهریزی شده عمل کرد. فیلم سینمایی زنها فرشتهاند ۲ را پیش از شیوع ویروس کرونا ساخته و بعد از شیوع، آن را اکران کردم، تکخال نیز در طول کرونا تولید و اکران شد، هرچند این ۲ تجربه را در این دوره پشت سر گذاشتم، اما همچنان معتقدم که اکران فیلمهای سینمایی برای تهیهکنندگان در حال حاضر یک ریسک بسیار بزرگ است، چرا که در حال حاضر بخش خصوصی در سینما وجود ندارد.
اين كارگردان و تهيهكننده كه معمولا فيلمهايش در گيشه با استقبال خوبي روبرو ميشوند گفت: مسئله این است که اکثر فیلمهایی که در حال حاضر در سینما اکران میشوند اکثرا قبل از شیوع ویروس کرونا تولید شده است و در حال حاضر بیش از ۱۰۰ فیلم سینمایی در نوبت اکران هستند. با توجه به شرایط موجود بسیاری از تهیهکنندگان حرفهای سینما کمتر در زمینه تولید فعالیت میکنند و بیشتر کسانی نیز که فیلم آماده اکران دارند، ترجیح میدهند اثر خود را نگه داشته تا شرایط بهتری را برای تولید فراهم کنند. تنها فیلمی که طی این مدت فروش خوبی داشت، فیلم سینمایی دینامیت، است که نزدیک به ۳ سال پیش تولید شده است و خوشحالم که تهیهکننده این فیلم، متقاعد به نمایش این اثر سینمایی در سینماها شد.
این تهیهکننده سینما در پاسخ به این پرسش که با اکران نشدن فیلمها، تا چه اندازه ممکن است به اقتصاد سینما صدمه وارد شود، بیان کرد: نباید این را فراموش کرد که تهیهکنندگان سینمایی حق دارند که در شرایط فعلی فیلمهای خود را اکران نکنند، چرا که پیش از هر چیز نگران از دست رفتن سرمایههای خود هستند، به اصطلاح تهیهکنندگان معتقدند یک قلک (فیلم سینمایی) دارند که آن را کنار گذاشتهاند تا در زمان مناسب از آن استفاده کنند. در عين حال معتقدم تلویزیون نیز باید دشمنی خود با سینما را تمام کند و از اکران با تبلیغات مناسب حمایت کند. تلویزیون باید به مردم یادآور شود که سینما جای خطرناکی نیست و با توجه به فضا، تهویه مناسب و پروتکلهای بهداشتی که در آن رعایت میشود، میشود از این مکانها به درستی استفاده کرد. البته من معتقدم که سینما طی یک ماه گذشته جانی تازه گرفته است و فکر میکنم از شهریورماه سینما روی مسیر اصلی خود قرار گیرد، با اکران دینامیت، بسیاری از کسانی که حاضر اکران فیلمهای خود نبودند، درحال متقاعد شدن هستند تا آثار خود را نمایش دهند. مسئله دیگری که میتوانست باز هم سینما را به خطر بیندازد، تعطیلی دوباره شهرهای قرمز بود، که این مسئله نیز با تغییر گروه شغلی سینما برطرف شد، تاکید میکنم که کشور دیگر کشش و تحمل تعطیلی دوباره را در هیچ بخشی ندارد.
وی با اشاره به اهمیت احیای اقتصاد سینمای ایران توضیح داد: معتقدم در این زمینه دولت باید از سینمای ایران حمایت کند، در واقع دولت باید با پرداخت حمایتهای مالی صاحبان آثار را ترغیب به اکران فیلمها کند. چرا که فیلمها در حال حاضر نیاز به یک حداقلی گارانتی برای اکران دارند، البته این را باید بگویم که این حمایتها باید برای فیلمهایی باشد که قابلیت فروش داشته باشند. شورای صنفی نمایش در زمینه تشخیص این مسئله میتواند بسیار موفق باشد، به عنوان مثال این شورا با بررسی دینامیت به این نتیجه رسید که این فیلم میتواند در گیشه فروش خوبی داشته باشد که البته در این زمینه نیز بسیار موفق بود. اینطور که مشخص است فیلم سینمایی قهرمان، نیز طی ماههای آینده در سینما اکران میشود، که البته نمایش این فیلم خود میتواند سکوی پرشی برای فروش خوب و بازگشت مردم به سینما باشد. در کنار آن معتقدم تلویزیون نیز باید دشمنی خود با سینما را تمام کند و از اکران با تبلیغات مناسب حمایت کند. تلویزیون باید به مردم یادآور شود که سینما جای خطرناکی نیست و با توجه به فضا، تهویه مناسب و پروتکلهای بهداشتی که در آن رعایت میشود، میشود از این مکانها به درستی استفاده کرد.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به حمایتهای دولتی توضیح داد: بهتر است که دولت تنها تمرکز خود را روی حمایت از اکران داشته باشد و در زمینه تولید ورود پیدا نکند، چرا که بخش خصوصی در صورتی که اکران مناسبی وجود داشته باشد، میتواند از پس تولید برآید. البته این را هم باید بگویم که سینمای ایران با توجه به تعداد بالای فیلمهای در نوبت اکران، تا اطلاع ثانوی نیازی به تولید ندارد. یادآور میشوم که یکی از قاتلان بزرگ تولید در سینما، حمایتهای رانتی دولتی در تولید است، دولت باید از حمایت در تولید دست بردارد، متاسفانه دولت به تولیداتی کمک میکند که قابلیت دیده شدن ندارند، معتقدم بنیاد سینمایی فارابی مرکز رانت خواری در سینما است و باید این نوع از حمایت را قطع کند.
محمدحسين فرحبخش در پايان صحبتهاي خود به دولت جديد و سياستهايش در حوزه سينما پرداخت و گفت: به نظر من، دولت جدید باید در این زمینه سیاست جدیدی را پیش بگیرد و کمک به تولید فیلم را حذف کرده و تنها در طول سال از ۲ یا ۳ فیلم خاص حمایت کند. بنیاد سینمایی فارابی میتواند این بودجه را صرف حمایت از اکران و یا ساخت سالن در کشور کند، حتی میتواند بلیت فیلمها را خریده و به صورت رایگان در اختیار نهادهای دولتی قرار دهد تا نه تنها مردم تشویق به سینما رفتن شوند بلکه به اکران فیلمها نیز کمک شود.
