در انتخابی ها به ما احترام نمی‌گذارند و اعتمادی ندارند!

نماینده پارادومیدانی ایران با اشاره به انگیزه‌هایش برای توکیو، امیدوار به کسب طلا این رقابت‌هاست.
امیر خسروانی نماینده پارادومیدانی کشورمان در رقابت های پارالمپیک توکیو در گفتگو با خبرنگار اعزامی دنیای جوانان به توکیو درباره شرایطش گفت: خداراشکر از لحاظ روحی و جسمی شرایط خیلی خوبی دارم، مراسم افتتاحیه به خوبی برگزار شد و کشور میزبان تاکنون خیلی خوب پذیرای ورزشکاران بوده است. تاریخ مسابقه‌ام ۸ام شهریور ماه است ساعت ۹صبح به وقت توکیو هست.
خسروانی در خصوص تمریناتش با وجود کرونا بیان داشت: خیلی شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم که فقط سالم به توکیو برسیم. با رعایت تمام پروتکل ها و شرایط تمرینی که داشتم یک لحظه غفلت موجب مثبت شدن تست کرونا می‌شد و تمام زحماتمان به باد می‌رفت. حدود دوماه تمریناتم را قرنطینه و شرایط سخت گذراندم.
وی درباره مسابقات انتخابی اش گفت: خیلی اذیت شدم، همیشه می‌خواهند از تو رکورد بگیرند که ببینند تو این رکورد را میزنی! به ما احترام نمی‌گذارند و اعتمادی ندارند، فکر می‌کنند ما تمرین نمی‌کنیم و بخور بخواب داریم اما خداراشکر با همه این شرایط سخت که بخش اعظمش مشکلات مالی است، توانستم دوماه و نیم گذشته در انتخابی که در تهران برگزار شد، در ماده پرش طول سهمیه را کسب کنم. رکوردم رنک دو جهان است.
قهرمان پارادومیدانی کشورمان در مورد حمایت ها توضیح داد: تقریبا ده سال ورزش حرفه ایی می‌کنم و در این ۱۰ سال حتی یک بیمه ساده نیستم. سال گذشته دو مرتبه آشیل پایم کش آمد و تمام هزینه ها را خودم پرداخت کردم. درآمدم از جایزه بازی های آسیایی بود. مدال برنز گرفتم قرار بود ۴۰ سکه به من بدهند و بعد از ۱۰ماه معادل هر سکه ۳ میلیون تومان دادند و ۱۲۰ میلیون تومان را در دوسال و نیم خرج کردم. چند وام گرفتم و پول قرض کردم تا هزینه ورزشم را تامین کنم. همانطور که می‌دانید در بندر گناوه پیست تارتان وجود ندارد و مجبور شدم به شیراز بروم دوری از خانواده، هزینه های بالا و امسال هزینه هایم به روزی ۸۰۰ هزارتومان هم رسید.
وی در ادامه صحبت هایش افزود: هزینه ورزشم بالا است! برنامه غذایی، مکمل، فیزیوتراپ، کفش و لباس تخصصی، رفت و آمد و دستمزد مربی‌ام که خیلی بالاست اما با حمایت لازم همراه نمی‌شود. دوسال هزینه مربی‌ و فیزیوتراپ را پرداخت نکرده‌ام چون در توانم نبوده است. امیدوارم دست پر برگردم و بتوانم زحمات‌شان را جبران کنم.
خسروانی درباره شناخت از حریفانش در این رقابت‌ها می‌گوید: تنها رقیب اصلی‌ام ازبکستانی است که قهرمان جهان و پارالمپیک هست. کاملا شناخت دارم. با رکوردی که به ثبت رسانده‌ام مدال نقره‌ام قطعی است و تمام فکرم این است بهترین رکورد را بزنم و طلا کسب کنم. در ۱۰ سال ورزش حرفه‌ای که انجام می‌دهم شغل و درآمد دیگری ندارم. تمام فکر و ذهنم طی این سالها معطوف به هدفم بوده و با هزینه شخصی‌ام آمده ام. طی این دوسال ۲۵۰ میلیون تومان هزینه ورزش من بوده است که مطمئنم با دستیابی به مدال آن را جبران خواهم کرد و امیدوارم هم‌وطنانم بهترین آرزوها را برای من داشته باشند. هیچ حمایتی از من نشده. طی ۳ ماه گذشته بعد از کسب ورودی پارلمپیک حقوقی که برای من در نظر گرفته‌اند ۲میلیون و ۷۰۰ هزارتومان بوده است که مالیاتش کم می‌شود و این حقوق نصف هزینه کتانی‌ام هم نمی‌شود. طی چند سال گذشته حتی یک بار مسئولی از کمیته ملی پارالمپیک با من تماس نگرفته است. مصدوم که می‌شوم تمام هزینه ها با خودم است و چون بیمه نیستم. امیدوارم نگاه بهتری به ورزش و ورزشکاران کشور داشته باشند.