تئاتر زمینه‌ساز همه هنرهای نمایشی است

موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز سیاوش طهمورث بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی تاریخ شفاهی این هنرمند را منتشر کرد.
سیاوش طهمورث با بیان اینکه در تهران محله امیریه به دنیا آمده است گفت: زنده‌یاد حبیب کاوش دوستم بود و در یک محله زندگی می‌کردیم یادم می‌آید پول‌هایمان را جمع می‌کردیم با هم بلیت ۶ ریالی می‌خریدیم و به سینما می رفتیم و ۲-۳ سانس فیلم پشت سرهم می‌دیدیم. زنده‌یاد حبیب کاوش به آموزشگاه بازیگری می‌رفت و هرچه یاد می‌گرفت به من که ۲ سال از او کوچکتر بودم نیز یاد می‌داد و ما حتی تعزیه‌خواني و نوحه‌خوانی هم می‌کردیم و من یک زمانی مداح بودم.
اين استاد پيشكسوت بازيگري خاطرنشان کرد: روزی‌که می‌خواستم به اداره تئاتر در آب سردار بروم زمانی بود که زنده‌یاد عزت‌الله انتظامی، زند‌ یاد جعفر والی و علی نصیریان هم حضور داشتند. یادم می‌آید آقای والی به من گفت همه چیزهایی که تا به امروز یاد گرفتی را کنار بگذار از امروز باید از من یاد بگیری (باخنده) و من به او گفتم چشم و وارد گروه زنده‌یاد داوود رشیدی به نام گروه تئاتر امروز شدم. در سال ۱۳۴۹ پیتر بروک به ایران آمد و من برای کار با او انتخاب شدم و در تمرین‌های ما آقایان آوانسیان و رشیدی نیز حضور داشتند. جالب است بگویم که ما تمرین‌های‌مان را در همین باغ فردوس که امروز در خدمت شما هستیم، شروع کردیم.
وی درباره اهمیت تئاتر، گفت: گاهی شنیده می‌شود که ما به سالن هم می‌گوییم تئاتر درحالیکه سالن جایی است است که تئاتر در آن اجرا می‌شود باید توجه داشته باشیم که تئاتر با نمایش فرق دارد و تئاتر روی صحنه شکل می‌گیرد. از برخورد ۲ فکر، ایده، خرد، دانش و دیدگاه تئاتر ایجاد می‌شود که هم سرگرم‌کننده، معانی‌دهنده و هم درگرگون کننده است اما نمایش تنها سرگرم کننده است.
سياوش طهمورث درباره علاقمندان به بازیگری بیان داشت: کسانی که می‌خواهند وارد کار تصویری سینما و تلویزیون شوند باید تئاتر کار کرده باشند زیرا تئاتر زمینه‌ساز همه هنرهای نمایشی است. وقتی تئاتر کار می‌کنید حداقل باید حداقل نیم ساعت بر روی صحنه حضور داشته باشید و در تمام این مدت باید کاراکتر را حفظ کنیم. در تئاتر بازیگر دقیقا زندگی می‌کند اما جلوی دوربین فیلمبرداری بدین شکل نیست زیرا چندین بار ممکن است یک سکانس تکرار شود. در تئاتر با نفس تماشاگر در ارتباط هستیم و تخیل و فکر تماشاگر را به کار می‌اندازیم اما در سینما بدین شکل نیست و لذت تئاتر بیشتر از فیلم است زیرا با توجه به شخصیتی که ایفا می‌کنید با تماشاگر در ارتباط هستید و واکنش‌های آنها را می‌بینید.
وی با اشاره به همکاری خود با داوود میرباقری گفت: یادم می‌آید فردی آمد و گفت در کار آقای میرباقری بازی می‌کنی و من هم پذیرفتم و دو نقش ساواکی و گورکن را بازی می‌کردم که دو بازی متفاوت بود. بعد از آن در سریال آیینه بازی کردم و در گرگ‌ها، که بازیگر و مشاور کارگردان بودم.
سياوش طهمورث با بیان اینکه زنده‌یاد علی حاتمی کارگردان بسیار خوب و موفقی بود، افزود: حاتمی در کارنامه کاری خود هزاردستان و مادر را دارد که شاهکار بودند. روزی‌که هزاردستان را می‌ساخت درجایی من را دید و گفت همه بازیگران در فیلم من هستند و تو چرا حضور نداری و من به او گفتم اگر قسمت باشد در خدمت هستم که متاسفانه این اتفاق نیافتاد.
وی در بخش ديگري از صحبت‌هايش به فيلم گاو اشاره كرد و گفت: در فیلم سینمایی گاو مدتی دستیار داریوش مهرجویی بودم فیلم بسیار درخشانی بود و همه بازیگرهای تئاتری در این فیلم حضور داشتند. مهرجویی برای فیلم اجاره نشین‌ها از من دعوت کرد، فیلمنامه را خواندم و قبول کردم زیرا من به داریوش مهرجویی معتقد هستم. او کارگردان بسیار خوبی است که فلسفه سینما، لنز و کنش و واکنش بازیگر را به خوبی می‌شناسد اینها مواردی است که هر کارگردانی نمی‌داند اما کارگردان‌هایی مثل داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی به خوبی می‌شناسند.
سياوش طهمورث بیان داشت: خیلی دوست دارم بازیگری که در مقابل من قرار می‌گیرد بازیگر بسیار توانایی باشد زیرا توانابودن او من را هم توانا می‌کند و موجب می‌شود کار بسیار خوبی را عرضه کنیم.
وی با اشاره به سریال زیر تیغ گفت: نقشم در این سریال را باور داشتم البته به خاطر سرسختی‌های نقش شاهد ناسزاهایی هم بودم (باخنده) اما با این‌حال مردم من را دوست داشتند و در کوچه و خیابان بسیار به من احترام می‌گذاشتند. با تمام این تفاسیر باور کرده بودم که باید با این نقش زندگی کنم و به این دلیل برایم لذت‌بخش بود که شخصیتی شکل گرفته که در در آدم‌های اطرافت و در جامعه نیز می‌بینی.
سياوش طهمورث با بیان اینکه عرصه هنر مشکل‌ترین حرفه است، بیان داشت: ورود به آن آسان است اما برای دوام آوردن، بازیگر و هنرمند شدن باید خیلی خاک خورد و زحمت کشید.
لازم به ذكر است موزه سینمای ایران به عنوان مجموعه‌ای فرهنگی و تاریخی که روایتگر سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خود را موظف می‌داند سوابق و تجربیات پیشکسوتان سینمای ایران را جمع‌آوری کرده تا نسل‌های آینده با نگاه و مسیر زندگی و نحوه خلق و شکل‌گیری آثار هنرمندان و صاحب‌نظران هنر سینما آشنا شوند.