دنیای جوانان: در سالهاي اخير همواره شنيدهايم كه برخي از سرمايهها كه در توليد فيلمهاي سينمايي و حتي شبكه خانگي صرف شده، نامشروع بوده و در عين حال وجود رانت و پارتي و باندبازي بارها در سينما مورد بحث قرار گرفته است ولي هرگز نامي از فرد يا افراد خاص برده نميشود و برخي از اهالي سينما كه درباره اين موضوعات صحبت ميكنند صرفا بدون اينكه نامي از كسي ببرند، درباره رانتخواري، باندبازي و پولهاي نامشروع در سينما صحبت ميكنند و اين دقيقا همان اتفاقي است كه مدتها در فوتبال و درباره دستهاي پشت پرده وحود داشت و هرگز اين دستها معرفي نشدند. حالا برخي از سينماگران معترض به وضعيت موجود، اميد دارند كه دولت جديد بتواند جلوي اين دست از اتفاقات را بگيرد.
کاوه صباغزاده کارگردان جوان سینما در خصوص اولویتهای سینمایی دولت سیزدهم به دنياي جوانان گفت: در سالهای گذشته سینمای ایران آسیبهای جدی دید! آزاردهندهترین اتفاق در این سالها، رانتخواری افرادی خاص بود که دیگر برای همه اهالی سینما شناخته شده هستند از این رو بنده معتقدم توجه به سینمای مستقل، برچیده شدن بساط رانتخواران و جلوگیری از ورود بیرویه پولهای کثیف باید در اولویت مدیران سینمایی دولت سیزدهم باشد تا این تبعیضهای آزاردهندهای که در این سالها شاهد بودیم باید برای همیشه از بین برود. این مایه تاسف و شرمساری است که در سینمای ایران یک تهیهکننده خاص همیشه مجوزهایش از پیش آماده است و نسبت به سایر تهیهکنندگان اولویت دارد اما یک تهیهکننده دیگر با سالها تجربه و فعالیت برای رشد و اعتلای سینمای کشور باید مدتها دوندگی کند تا شاید بتواند مجوز ساخت یک اثر را بگیرد! یکی از دلایل این اتفاقات ورود بیرویه پولهای کثیف و شبههدار است که در سالهاي اخير به کرات در سینما سرازیر شد و ویژهخواری و رانتخواریهای گستردهای را به وجود آورد به نحوی که بسیاری بر این باورند که آنقدر سینمای ایران آلوده شده که دیگر هرگز بدون این پولها نمیتوان در هنرهفتم کار کرد.
كاوه صباغزاده در بخش ديگري از صحبتةا يخود با بیان اینکه این پولها باعث شد تا دستمزدها به شدت بالا برود متذکر شد: دیگر کار به جایی رسیده که نمیشود با بودجه ساده و معمولی فیلم تولید کرد چرا که پولهای کثیف به دهان عوامل سینما مزه کرده و آنها دیگر حاضر نیستند با دستمزد اندک در فیلمهای سالم و بدون پول کثیف حضور پیدا کنند و همین مسئله باعث ایجاد معضل جدی برای تهیهکنندگان، سرمایهگذاران و کارگردانان واقعی سینما شده است. از سوی دیگر در این سالها فیلمسازان قدیمی و پیشکسوت رسما از سینما محو شدند و هیچ مدیری به فکر آن نبود تا از این افراد که همچنان نامشان باعث اعتبار سینمای ایران است دعوت به کار کند. سینمای ایران روی شانه این افراد شکل گرفته و بیتردید همه ما مدیون این نسل هستیم که متاسفانه سیستم مدیریتی غلطی که در این سالها وجود داشت همه آنها را از سینما حذف کرده است.
وی در بخش دیگری از این گفتگو به محدود کردن دستگاههای زیرمجموعه سازمان سینمایی اشاره کرد و اظهار داشت: هرچقدر میزان این دستگاهها و نهادها کمتر شود ما شاهد اتفاقات مثبت بیشتری خواهیم بود چرا که زیرمجموعههای سازمان سینمایی بسیار گسترده شدهاند و همین مسئله کنترل آنها را به شدت سخت و دشوار کرده است و در هر یک از این دستگاهها و نهادها میتواند باندهای قدرت و رانتخواری شکل بگیرد. البته بیتردید باعث و بانی تمامی این رانتها زیرمجموعههای سازمان سینمایی نیستند، اصل سیستم غلط است چرا که این سیستم باعث پرورش افرادی شده که به اینگونه رانتخواریها دامن میزنند. در واقع طرف یک شخص است اما برای خود به دلیل نفوذش بدل به یک نهاد شده و در همه دولتها هم حضور جدی و چشمگیری در عرصههای مدیریتی مختلف دارد. من امیدوارم دولت سیزدهم دست چنین افرادی را از سینما کوتاه کند.
این فیلمساز در خاتمه این گفتگو افزود: سینمای امروز ایران سینمایی کاملا دولتی است و برخلاف ادعاهای موجود سینمای مستقل در آن هیچ نقش و جایگاهی ندارد و از این رو بنده امیدوارم در دولت جدید اولین گام در جهت خصوصیسازی کامل سینما برداشته شود و دیگر شاهد دخالت دولت در تولید و سرمایهگذاری و مشارکت فیلمها نباشیم.
